Onderzoek naar ventilatie en pandemische paraatheid afgerond

Het bepalen van infectieus virus in de lucht is complex en het resultaat is afhankelijk van de toegepaste methodiek en het soort virus. Om tijdens een volgende pandemie snel beslissingen te kunnen nemen is het van belang dat er een database komt met de inactivatiekarakteristieken van virussen.

Het is cruciaal om te weten hoelang respiratoire virussen in de lucht actief en besmettelijk blijven en van welke factoren dit afhankelijk is. Een kennisbasis op dit terrein is daarom essentieel voor risicoanalyse en de inschatting van de effectiviteit van maatregelen.

Hiermee kan direct ingeschat worden onder welke categorie het virus valt en welke inactivatiekarakteristieken bij het virus horen. TNO, Erasmus MC en RIVM ontwikkelden een werkwijze om deze inactivatiekarakteristieken te bepalen.

Effectief ventileren kan het risico op aerogene transmissie aanzienlijk beperken. Er wordt aanbevolen om geen natuurlijke ventilatiesystemen toe te passen bij nieuwbouw en renovatie van ruimten waarin meerdere mensen uit kwetsbare groepen langere tijd aanwezig zijn.

Het toepassen van natuurlijke ventilatie alléén (zoals door het openen van gevelopeningen zoals gevelroosters, klapramen en ramen) biedt onvoldoende garantie voor de hoeveelheid luchtverversing. Ook wordt aanbevolen om de ventilatiesystemen periodiek te laten controleren op juist functioneren en inregeling.

De aanwezigheid van spuivoorzieningen waarmee kortstondig grote hoeveelheden lucht kunnen worden uitgewisseld, om (sterk)verontreinigde lucht snel af te voeren, heeft daarnaast ook meerwaarde.

Evidence-based besluitvorming alléén is niet voldoende voor pandemische paraatheid. Voor evenwichtige besluitvorming zullen beleidsmakers en beslissers ook gebruik moeten maken van andere besluitvormingsmodellen, zoals politieke besluitvorming en normatieve besluitvorming.

Tenslotte benadrukt het programma het belang van communicatie en bewustwording onder gebruikers en beheerders.

P3Venti pleit voor actieve promotie van het gebruik van de ontwikkelde handelingsperspectieven door beleidsmakers en beslissers. Gebruik van de tools en werkvormen in de praktijk geeft de kans ze te verbeteren en aan te scherpen. Bovendien brengt gebruik van de handelingsperspectieven vragen uit de praktijk aan het licht om vervolgonderzoek gericht vorm te geven.